با نزدیک شدن به پایان سال، زمان خوبی است تا ببینیم فناوری‌های مختلف به کجا می‌روند و در سال‌های آینده چه چیزی در انتظار ما است. بنابراین، به شرح زیر، به ۷ روند در دنیای کدنویسی در سال ۲۰۲۲ اشاره می کنیم که احتمالاً تعداد زیادی از مردم دوست دارند آنها را در نظر بگیرند و با آنها وفق دهند.
اصلا کد نویسی چیست؟
بسیاری از ما یک ایده کلی از معنای کدنویسی داریم. با این حال، از آنجایی که ماهیت خود کدنویسی تغییر می کند، شاید بد نباشد که این موضوع را دوباره مرور کنیم.
کدگذاری اغلب به عنوان فرآیند ایجاد برنامه های کامپیوتری (یا برنامه نویسی) تعریف می شود. همچنین این فرآیند مشخص کردن راه حلی برای یک مشکل است و باید به زبانی باشد که کامپیوترها بتوانند آن را بفهمند.
روند ۱: کدنویسی برای همه
کدنویسی دیگر فقط برای دانشمندان کامپیوتر یا کسانی که به دنبال شغلی در صنعت IT هستند نیست. در سال ۲۰۲۰، هند کدنویسی را برای همه دانش آموزان کلاس ۶ و بالاتر اجباری کرده است. در ایالات متحده، چندین سال است که بحث در مورد اینکه آیا کدنویسی باید معادل یک نیاز زبان خارجی در نظر گرفته شود، وجود دارد.
روند ۲: NoCode، LowCode و CodeGen
از آنجایی که دنیا برای یادگیری برنامه نویسی برای همه آماده می شود، صنعت شاهد رشد NoCode، Low-Code و CodeGen است.
این ها چه هستند؟
اینها نشان می دهد که همه کارهای کدنویسی به یک اندازه ارزش وقت گذاشتن را ندارند. این ابزارها خودکارسازی وظایف کدگذاری سطح پایین را امکان پذیر می کند و کاربر را آزاد می کند تا روی کارهای پیشرفته تری مانند طراحی کد، تجربه کاربر و انتخاب الگوریتم تمرکز کند. برخی از اینها مسئول حل مشکلات هستند (مانند تجزیه و تحلیل داده ها)، برخی برنامه ها را تولید می کنند، و برخی دیگر کد تولید می کنند که کاربر می تواند خودش آن را اجرا کند. مثل کد هوش مصنوعی به طور خودکار در دفتر مشارکتی Google ایجاد می شود.
آیا این با روند ۱ در تضاد است؟
اگر کد نویسی را به عنوان تسلط بر یک زبان کامپیوتر می بینید، بله، می تواند متناقض باشد. با این حال، کدنویسی را نباید به این صورت دید. کدنویسی عبارت است از تعیین راه حل برای یک مسئله و توصیف آن راه حل و حدود و نتایج آن به روشی منطقی و خاص. به این ترتیب، خودکار کردن سطوح پایین‌تر کدگذاری بخشی طبیعی از دسترسی به کدنویسی برای همه است.
روند ۳: هوش مصنوعی کدگذار!
در حالی که Trend 2 بیشتر در مورد اتوماسیون ساده در یک محیط محدود است، توسعه این اتوماسیون به طور طبیعی به هوش مصنوعی گسترش می یابد. در مقایسه با روند ۲، هوش مصنوعی می تواند دستورالعمل های پیشرفته تری را دریافت کند و کدهای استخراج شده از منابع بسیاری را تولید کند.
البته با گذشت زمان از اهمیت این تمایز کاسته خواهد شد زیرا با پیچیده تر شدن الگوریتم های موجود در ابزارهای LowCode / NoCode / CodeGen، تمایز بین این دو فرآیند نیز کاهش می یابد.
روند ۴: منبع باز
این موضوع به هیچ وجه موضوع جدیدی نیست، اما همیشه تأثیر زیادی بر دنیای کدنویسی داشته است. در سال های اخیر نه تنها شاهد رشد برنامه های منبع باز بوده ایم، بلکه شاهد رشد مدل های درآمدزایی منبع باز نیز بوده ایم.
در حالی که در اوایل به نمونه هایی از منبع باز فکر می کردیم که پایه و اساس نرم افزارهای بزرگ و قدرتمندی مانند لینوکس یا MySQL بودند، امروزه منبع باز در همه جا و در هر اندازه ممکن وجود دارد. امروزه، کد منبع باز برنامه های فردی را دور زده و به دریایی از کد رسیده است که هیچ نشانه ای از توقف در آن دیده نمی شود.
روند ۵: API
توسعه‌دهندگان در حال حاضر منابع قدرتمند دیگری به‌جز قطعه‌های کد در سراسر اینترنت دارند که API هستند. ظهور نرم افزار به عنوان یک سرویس اکنون به این معنی است که بسیاری از سرویس های قدرتمند (از پایگاه داده گرفته تا هوش مصنوعی) اکنون تنها با چند خط کد قابل دسترسی هستند. این نه تنها به ایجاد راه حل های قدرتمند کمک می کند، بلکه ایجاد راه حل های انعطاف پذیر و مقیاس پذیر را آسان تر می کند.
آیا می خواهید برنامه ای ایجاد کنید که به هزاران کاربر برسد؟ اینکه چگونه بخش‌هایی از این راه‌حل می‌تواند با چنین مقیاسی سازگار شود هنوز یک فکر است، اما سرویس‌های رایج مانند پایگاه‌های داده اکنون می‌توانند آن مقیاس را به‌طور خودکار و بدون نیاز به تخصص پایگاه داده برای شما فراهم کنند.
روند ۶: برنامه ها و وب سایت ها
بخش های قبلی اصول کدنویسی را در اختیار مردم قرار می دهد، در حالی که این بخش یک مقصد را ارائه می دهد.
اکوسیستم برنامه های جهانی در سال های اخیر به سرعت رشد کرده است. به عنوان مثال، AppStore اپل حتی در طول همه‌گیری عروق کرونر نیز رشد زیادی داشته است. در حالی که گسترش کدنویسی یادگیری نحوه کدنویسی را برای افراد آسان‌تر می‌کند، برنامه‌ها و وب‌سایت‌ها راهی برای بسته‌بندی کار شما برای استفاده دیگران فراهم می‌کنند. هم افزایی بین کدنویسی و برنامه ها معمولا توسط دولت ها انجام می شود، به عنوان مثال، ایالات متحده با راه اندازی چالش برنامه های کنگره، دانش آموزان دبیرستانی را تشویق به ایجاد برنامه های منحصر به فرد و موثر می کند.
برنامه ها مستقل از تم های دیگر نیستند و توسعه آنها از هر دو ابزار NoCode / LowCode / CodeGen و رویکردهایی استفاده می کند که به تسهیل کدنویسی کمک می کند.
گرایش ۷: خلاقیت و اجتماع
دنیا مدت‌هاست که می‌دانست کدنویسی راهی برای تقویت تفکر منطقی و بیان خلاقیت در قالب حل مسئله و ایجاد راه‌حل است. برنامه‌ها این جنبه را بیش از هر زمان دیگری تقویت می‌کنند، اما می‌توانیم انتظار خروجی‌های بیشتری برای بیان خلاقانه با کد داشته باشیم. به عنوان مثال، اکنون نوازندگان از برنامه های هوش مصنوعی برای افزایش خلاقیت خود استفاده می کنند.
همچنین محیط هایی مانند Roblox به کاربران این امکان را می دهد که برای پلتفرم کد ایجاد کنند و در نتیجه خلاقیت خود را وارد فضای مجازی کنند. متاورس در حال ظهور، با نمونه هایی مانند Nvidia Omniverse، نوید پیشرفت های بیشتر در این زمینه را می دهد.
نتیجه
در آینده، کدنویسی به شکلی از بیان برای همه تبدیل خواهد شد، نه فقط وظایف کامپیوتری. کدنویسی به سمتی حرکت می‌کند که ایجاد کد قدرتمند آسان‌تر می‌شود و در عوض به توسعه‌دهنده اجازه می‌دهد بیشتر بر خلاقیت و کارایی بهتر تمرکز کند تا جزئیات اجرای کد.
به این مقاله چه امتیازی میدهید؟